دهاقان، شهرستانی دل‌انگیز و دیدنی در استان اصفهان، با جاذبه‌های گردشگری متنوع و طبیعت بکر خود، هر ساله پذیرای گردشگران بسیاری است. این شهرستان در حدود 90 کیلومتری جنوب اصفهان و در فاصله 15 کیلومتری غرب شهرضا، در ناحیه‌ای کوهستانی و خوش آب‌وهوا در دامنه‌های رشته‌کوه زاگرس قرار گرفته است. از نظر موقعیت جغرافیایی، دهاقان از سمت شمال با شهرستان مبارکه، از جنوب با شهرستان سمیرم، از شرق با شهرستان شهرضا و از سمت غرب با شهرستان بروجن (واقع در استان چهارمحال و بختیاری) همسایه بوده و در مسیر ارتباطی بین بروجن و شهرضا واقع شده است.
موقعیت ریاضی شهرستان دهاقان بین عرض جغرافیایی 31 درجه و 46 دقیقه تا 32 درجه و 17 دقیقه شمالی و طول جغرافیایی 51 درجه و 24 دقیقه تا 51 درجه و 47 دقیقه شرقی قرار دارد. ارتفاع دهاقان از سطح دریا تقریباً 2100 متر است که این ارتفاع، آب‌وهوایی خنک و دلپذیر را در فصل گرما برای این منطقه به ارمغان آورده است. آب و هوای دهاقان به طور کلی کوهستانی و معتدل است، با زمستان‌هایی نسبتاً سرد و تابستان‌هایی مطبوع و دلنشین. دین غالب مردم دهاقان اسلام و مذهب آنان، شیعه است.
آثار تاریخی و باستانی دهاقان نیازمند توجه و رسیدگی بیشتر هستند تا بتوان زوایای پنهان تاریخ این منطقه را کشف کرد. از جمله آثار قابل توجه در این شهرستان می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
مسجد میر: بر اساس تحقیقات انجام شده توسط کارشناسان میراث فرهنگی، قدمت این مسجد به اواخر دوران سلجوقی و اوایل دوره ایلخانی بازمی‌گردد. مسجد میر در قلب شهر و در قسمت شمالی مسجد جامع واقع شده است. متأسفانه، این بنا در حال حاضر در وضعیت نامناسبی قرار داشته و نیازمند مرمت و بازسازی فوری است.
مسجد جامع دهاقان (مسجد حاج میرزابابا): این بنا که مربوط به اوایل دوره قاجاریه است، شامل یک ورودی هشتی شکل، یک حیاط کوچک و یک شبستان با ستون‌های متعدد است. شبستان این مسجد با استفاده از آجر و به سبک چهارضربی بنا شده است. محراب مسجد دارای تزئینات گچبری زیبا با طرح‌های اسلامی است. در قسمت پشت‌بام این بنا، یک ساعت آفتابی وجود دارد که در گذشته برای تعیین زمان اذان ظهر و عصر مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
خانه حسینقلی خان خطایی: این خانه در محله قدیمی قلعه واقع شده و متعلق به حسینقلی خان خطایی، حاکم دهاقان در حدود یک قرن پیش بوده است. در ساخت این خانه، از خشت به عنوان ماده اصلی و از آجر به عنوان ماده فرعی استفاده شده است.
مقبره سلطان محمد: این مقبره، بنایی نسبتاً جدید است که از یک فضای سرپوشیده ساده تشکیل شده است. در داخل این مقبره، یک سنگ قبر کامل و قسمتی از یک سنگ قبر قدیمی‌تر وجود دارد. تاریخ ساخت این مقبره به سال 755 هجری قمری برمی‌گردد و در نزدیکی بازار شهر واقع شده است.
متاسفانه، اکوسیستم منطقه دهاقان به دلیل ورود فاضلاب‌های شهری به منابع آبی، دستخوش تغییرات ناخوشایندی شده است. ورود فاضلاب به قنات‌های باستانی (مانند قنات‌های حسین‌آباد و قلقله)، کانال‌های آب کشاورزی و رودخانه‌ها، سبب آلودگی گسترده اراضی کشاورزی، منابع آب زیرزمینی و نابودی باغ‌ها و خشک شدن درختان کهنسال شده است. این وضعیت علاوه بر به خطر انداختن سلامت شهروندان، مشکلات زیست‌محیطی حادی را ایجاد کرده است. همچنین، حفر بی‌رویه چاه‌های عمیق، منجر به کاهش سطح آب‌های زیرزمینی و خشک شدن قنات‌ها و چشمه‌ها شده است.
دیدگاه‌‌های کاربران
ثبت دیدگاه جدید